Πώς ο γάμος μπορεί να σας προστατεύσει από την παχυσαρκία - Μελέτη ανατρέπει τα πάντα
Οι συγγραφείς της μελέτης διαπίστωσαν ότι οι παντρεμένοι με ισχυρή υποστήριξη είχαν χαμηλότερο ΔΜΣ και λιγότερα σημάδια εθισμού στο φαγητό από εκείνους που βρίσκονταν σε λιγότερο στοργικούς γάμους.
Τα ευτυχισμένα ζευγάρια αράζουν στον καναπέ βλέποντας Netflix και τρώγοντας πίτσα ή παγωτό (ή και τα δύο), αντί να ιδρώνουν στο γυμναστήριο. Και κάπως έτσι δημιουργείται το φαινόμενο του «ευτυχισμένου βάρους».
Ωστόσο, νέα έρευνα του UCLA έρχεται να ανατρέψει όλα όσα πιστεύαμε μέχρι τώρα, καθώς αναφέρει ότι οι γάμοι υψηλής ποιότητας μπορεί στην πραγματικότητα να προστατεύουν από την παχυσαρκία, πράγμα που σημαίνει ότι ένας ισχυρός συναισθηματικός δεσμός μπορεί να είναι εξίσου σημαντικός για τη σωματική υγεία με τη διατροφή και την άσκηση.
«Γνωρίζουμε εδώ και χρόνια ότι οι κοινωνικές σχέσεις επηρεάζουν την υγεία, με τις υποστηρικτικές συνδέσεις να αυξάνουν τα ποσοστά επιβίωσης έως και 50%», δήλωσε η επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης, Arpana Church, νευροεπιστήμονας στο UCLA Health.
Ο γάμος μπαίνει στο... πετσί μας
«Οι βιολογικοί μηχανισμοί που εξηγούν αυτή τη σύνδεση παραμένουν ασαφείς», πρόσθεσε. «Η μελέτη μάς αποκαλύπτει μια νέα οδό που δείχνει πώς ο γάμος και η συναισθηματική υποστήριξη κυριολεκτικά "εισχωρούν κάτω από το δέρμα" και επηρεάζουν τον κίνδυνο παχυσαρκίας».
Για τη μελέτη, αξιολογήθηκαν σχεδόν 100 κάτοικοι της περιοχής του Λος Άντζελες. Οι ερευνητές του UCLA εξέτασαν τα πάντα, από τον δείκτη μάζας σώματος και τον τρόπο διατροφής τους έως την απεικόνιση του εγκεφάλου τους, τα επίπεδα ορμονών, τη συναισθηματική υποστήριξη και την ποιότητα των κενώσεων.
Οι συγγραφείς της μελέτης διαπίστωσαν ότι οι παντρεμένοι με ισχυρή υποστήριξη είχαν χαμηλότερο ΔΜΣ και λιγότερα σημάδια εθισμού στο φαγητό από εκείνους που βρίσκονταν σε λιγότερο στοργικούς γάμους. Όταν τους έδειξαν εικόνες φαγητού, τα άτομα που βρίσκονταν σε ένα δυστυχισμένο γάμο είχαν πιο έντονη δραστηριότητα στον ραχιοπλευρικό προμετωπιαίο φλοιό τους, μια περιοχή του εγκεφάλου που ρυθμίζει τις λιγούρες.
Οι εργένηδες και οι εργένισσες -με και χωρίς ισχυρή κοινωνική υποστήριξη- δεν εμφάνισαν τα ίδια εγκεφαλικά πρότυπα.
Το πολύπλοκο σύστημα επικοινωνίας εγκεφάλου-εντέρου αποδείχθηκε κλειδί. Οι ευτυχισμένοι σύζυγοι είχαν αισθητά θετικές αλλαγές στους μεταβολίτες τρυπτοφάνης τους, οι οποίοι παράγονται στο έντερο για να ρυθμίζουν τη φλεγμονή, τον μεταβολισμό, τις ανοσολογικές αποκρίσεις και τη νευρολογική λειτουργία.
Ένας αξιοσημείωτος μεταβολίτης είναι η σεροτονίνη, μια ορμόνη που επηρεάζει τη διάθεση, τον ύπνο και την όρεξη.
Ο ρόλος της ωκυτοκίνης
Μιλώντας για τη διάθεση, όσοι βρίσκονται σε μια ευτυχισμένη σχέση εμφάνισαν επίσης υψηλότερα επίπεδα ωκυτοκίνης από τους singles. Η λεγόμενη «ορμόνη της αγάπης» μειώνει το άγχος και την αρτηριακή πίεση και βοηθά ακόμη και στην ταχύτερη επούλωση των πληγών.
Η Arpana Church διατύπωσε τη θεωρία ότι μπορεί να βελτιώσει τις περιοχές του εγκεφάλου που εμπλέκονται στον αυτοέλεγχο, ενώ παράλληλα προάγει ένα πιο υγιές έντερο. «Σκεφτείτε την ωκυτοκίνη ως έναν μαέστρο που ενορχηστρώνει μια συμφωνία μεταξύ του εγκεφάλου και του εντέρου», εξήγησε η Church στη New York Post.
«Ενισχύει την ικανότητα του εγκεφάλου να αντιστέκεται στις λιγούρες για φαγητό, ενώ παράλληλα προάγει ευεργετικές μεταβολικές διεργασίες στο έντερο, οι οποίες βοηθούν στη διατήρηση υγιούς βάρους».
Με λίγα λόγια, οι αρμονικές σχέσεις μπορούν να ενθαρρύνουν περισσότερο αυτοέλεγχο, καλύτερο μεταβολισμό και υψηλότερα επίπεδα ωκυτοκίνης.
«Πεδίο άσκησης για αυτοέλεγχο»
«Ο γάμος μπορεί να χρησιμεύσει ως πεδίο άσκησης για τον αυτοέλεγχο», δήλωσε η Church. «Η διατήρηση μιας μακροχρόνιας σχέσης απαιτεί τη συνεπή υπερνίκηση των καταστροφικών παρορμήσεων και την ευθυγράμμιση με τους μακροπρόθεσμους στόχους, οι οποίοι μπορεί να ενισχύσουν τα ίδια εγκεφαλικά κυκλώματα που εμπλέκονται στη διαχείριση της διατροφικής συμπεριφοράς».
Η Church αναγνώρισε αρκετούς περιορισμούς στη μελέτη της, η οποία δημοσιεύθηκε πρόσφατα στο περιοδικό Gut Microbes, συμπεριλαμβανομένου του ότι οι περισσότεροι συμμετέχοντες ήταν υπέρβαροι ή παχύσαρκοι και ότι τα δεδομένα καταγράφηκαν σε μία μόνο χρονική στιγμή.
Ωστόσο, είπε ότι είναι σημαντικό να καλλιεργούνται «μακροχρόνιες, θετικές και σταθερές» σχέσεις για καλύτερη υγεία. Μελέτες έχουν ήδη δείξει ότι οι ισχυρές κοινωνικές συνδέσεις μπορούν να μειώσουν τον κίνδυνο άνοιας.